เดินละเมอ การเดินละเมอหรือการเดินละเมอเป็นโรคที่ทำให้บุคคลสามารถยืนและเดินได้ในขณะนอนหลับสนิท ในบางกรณี ผู้ประสบภัยไม่สังเกตหรือจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินละเมอ กรณีนี้มักเกิดขึ้นในวัยเด็ก อายุระหว่าง 4-8 ปี อย่างไรก็ตาม ผู้ใหญ่ก็สามารถสัมผัสได้เช่นกัน
อาการเดินละเมอ
เมื่อมีคนนอนเดินหรือ เดินละเมอ, พวกเขาจะเดินไปรอบ ๆ ห้องอย่างช้าๆ หรือพวกเขายังเดินไปอีกห้องหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดวงตาของผู้ป่วยบางครั้งยังคงปิดหรือเปิดอยู่โดยจ้องเขม็งขณะเดิน หากคุณถามอะไรบางอย่าง คนเดินละเมอจะตอบสนองช้าหรือไม่ตอบเลย เมื่อถูกพากลับมานอนโดยไม่ตื่น คนเดินละเมอจะหลับอีกจนจำเหตุการณ์ไม่ได้ เมื่อเวลาผ่านไปและอายุเด็กที่นอนหลับเดินหรือ เดินละเมอ มันจะง่ายกว่าที่จะตื่นขึ้นเองในช่วงสุดท้ายของการเดินละเมอ [[บทความที่เกี่ยวข้อง]] สาเหตุของการเดินหลับ
มีหลายปัจจัยที่ทำให้เดินละเมอหรือ เดินละเมอ, ท่ามกลางคนอื่น ๆ: 1. ปัจจัยทางพันธุกรรม
หากมีลูกหลานในครอบครัว เช่น พ่อแม่ พี่น้อง ปู่ย่าตายาย มีปัญหาเรื่องการเดินละเมอหรือ เดินละเมอคุณมีความเสี่ยงที่จะเดินละเมอหรือ เดินละเมอ. 2. อดนอน
ความต้องการทำงานหรือนอนดึกบ่อยๆ ทำให้เกิดการอดนอนจนทำให้เดินละเมอหรือเดินละเมอได้ เดินละเมอ. 3. ความเครียด
ความวิตกกังวลหรือความเครียดยังกระตุ้นฮอร์โมนคอร์ติซอลที่รบกวนความสบายระหว่างการนอนหลับ รวมทั้งการเดินละเมอหรือการเดินละเมอ เดินละเมอ. 4. ผลข้างเคียงของยา
การบริโภคยาบางชนิด เช่น ยากล่อมประสาท ยารักษาโรคจิตหรือยากระตุ้น และยาแก้แพ้ (สำหรับอาการแพ้) ก็สามารถกระตุ้นให้เดินละเมอได้เช่นกัน วิธีเอาชนะการเดินขณะหลับ
ในการแก้ปัญหาการเดินละเมอ ขั้นตอนแรกที่ต้องทำคือค้นหาสาเหตุ หลังจากนั้นแพทย์ใหม่สามารถให้คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการจัดการหรือการรักษาที่เหมาะสมสำหรับปัญหานี้ ปัญหาในการนอนหลับหรือเดิน เดินละเมอ สามารถลดลงหรือรักษาด้วยยาบางชนิด เช่น โปรซัม โคลโนปีน และทราโซโดน (desyrel) การใช้ยาเหล่านี้สามารถใช้ได้ในระยะสั้นเนื่องจากประสิทธิภาพของยาอาจลดลงเมื่อเวลาผ่านไป นอกจากการใช้ยาแล้ว คุณยังอาจใช้เทคนิคการผ่อนคลายหรือเทคนิคจินตภาพทางจิต วิธีนี้ถือว่าสะดวกและมีประสิทธิภาพในการรักษาผู้ที่เดินละเมอ การผ่อนคลายสามารถทำได้ด้วยนักบำบัดพฤติกรรมหรือนักสะกดจิต ถ้าปัญหาการนอนหลับเดินหรือ เดินละเมอ รุนแรงขึ้น เช่น เป็นอันตรายต่อความปลอดภัย หรือสามารถทำร้ายตัวเองหรือผู้อื่น การรักษาที่แนะนำคือปรึกษาจิตแพทย์ การเดินละเมอหรือการเดินละเมอนั้นเกิดขึ้นได้และควรได้รับการพิจารณาอย่างจริงจัง