โรคกระเพาะเรื้อรังหรือโรคกระเพาะเรื้อรังเป็นภาวะที่เยื่อบุกระเพาะอาหารอักเสบ ภาวะนี้อาจเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย แอลกอฮอล์ ความเครียดเป็นเวลานาน ปัญหาระบบภูมิคุ้มกัน และการใช้ยา อันตรายจากโรคกระเพาะเรื้อรังต้องระวังเพราะอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพของผู้ประสบภัย โรคกระเพาะเฉียบพลันมักใช้เวลาประมาณ 2-10 วัน ในขณะเดียวกัน โรคกระเพาะเรื้อรังสามารถเกิดขึ้นได้กับผู้ป่วยเป็นเวลาหลายสัปดาห์หรือหลายปี หากไม่ได้รับการรักษาที่เหมาะสม เมื่อมีอาการอักเสบ เยื่อบุกระเพาะอาหารจะสูญเสียเซลล์ที่ป้องกัน โรคกระเพาะเรื้อรังที่กินเวลานานอาจทำให้เยื่อบุกระเพาะอาหารสึกกร่อน หากไม่ตรวจสอบ ภาวะนี้อาจนำไปสู่แผลเรื้อรังที่รุนแรงขึ้นได้ เช่น แผลในกระเพาะอาหาร เลือดออก และแม้กระทั่งมะเร็งกระเพาะอาหาร
ประเภทและสาเหตุของโรคกระเพาะเรื้อรัง
โรคกระเพาะเรื้อรังที่พบได้บ่อยมีสามประเภท สาเหตุแต่ละอย่างเหล่านี้สามารถเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคกระเพาะเรื้อรังได้หากไม่ได้รับการรักษา
1. โรคกระเพาะเรื้อรังชนิด A
โรคกระเพาะเรื้อรังชนิด A เกิดจากปัญหาภูมิต้านตนเอง ซึ่งระบบภูมิคุ้มกันจะทำลายเซลล์ในกระเพาะอาหาร ซึ่งอาจเพิ่มความเสี่ยงของการเกิดแผลเรื้อรัง เช่น การขาดวิตามิน โรคโลหิตจาง และมะเร็ง
2. โรคกระเพาะเรื้อรังชนิด B
โรคกระเพาะเรื้อรังชนิด B เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย
เชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ ไพโลไร (
เอช. ไพโลไร). ประเภทนี้สามารถเพิ่มความเสี่ยงของการเกิดแผลเรื้อรังในรูปแบบของแผลในกระเพาะอาหาร แผลในลำไส้ และมะเร็ง Type B เป็นโรคกระเพาะเรื้อรังที่พบได้บ่อยที่สุด ไม่บ่อยนักที่ผู้ป่วยแผลเรื้อรังชนิดบีติดเชื้อแบคทีเรีย
เอช. ไพโลไร ตั้งแต่เด็กและอาจไม่มีอาการสำคัญเป็นเวลานาน
3. โรคกระเพาะเรื้อรังชนิด C
โรคกระเพาะเรื้อรังชนิด C เกิดจากสารเคมี เช่น การใช้ยา NSAID เป็นเวลานาน เช่น แอสไพรินและไอบูโพรเฟน สาเหตุอื่นๆ ได้แก่ การดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไปและกรดไหลย้อน ในระยะยาว โรคกระเพาะเรื้อรังชนิด C อาจทำให้เกิดแผลเรื้อรังในรูปแบบของการพังทลายของเยื่อบุกระเพาะอาหารและมีเลือดออก นอกจากสามประเภทนี้แล้ว ยังมีสาเหตุอื่นๆ ที่ทำให้เกิดแผลพุพองได้น้อยกว่า เช่น แผลที่เกิดจากการขาดโปรตีน หรือแผลพุพองที่เกิดขึ้นพร้อมกับภาวะภูมิแพ้ เช่น กลากหรือโรคหอบหืด ภาวะทางการแพทย์บางอย่าง เช่น โรคเบาหวานหรือไตวาย อาจทำให้เกิดโรคกระเพาะเรื้อรังได้เช่นกัน ในทำนองเดียวกัน เมื่อระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายอ่อนแอลงและมีความเครียดเป็นเวลานาน ซึ่งทำให้ระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอลงด้วย [[บทความที่เกี่ยวข้อง]]
อันตรายจากโรคกระเพาะเรื้อรัง
มีความเสี่ยงหลายประการต่อโรคกระเพาะเรื้อรังที่คุณควรระวังหากปล่อยทิ้งไว้เป็นเวลานาน นี่คืออันตรายบางอย่าง
1. แผลในกระเพาะอาหาร
แผลในกระเพาะอาหารเป็นแผลที่พื้นผิวของกระเพาะอาหารที่อาจเจ็บปวด เกิดจากการลดหรือสูญเสียเยื่อบุป้องกันของกระเพาะอาหาร ดังนั้นกรดในกระเพาะจะกัดเซาะเยื่อบุของกระเพาะอาหารและทำให้เกิดแผล
2. เลือดออก
อันตรายอีกประการหนึ่งของโรคกระเพาะเรื้อรังคือทำให้อาเจียนเป็นเลือดหรืออุจจาระเป็นเลือดเนื่องจากการบาดเจ็บที่เยื่อบุกระเพาะอาหาร
3. โรคโลหิตจาง
โรคกระเพาะเรื้อรังทำให้กระเพาะอาหารดูดซึมสารอาหารได้ยาก ดังนั้น ร่างกายจึงมีปัญหาในการผลิตเซลล์เม็ดเลือดที่โกรธจัดและมีอาการทางประสาทผิดปกติ ภาวะนี้อาจนำไปสู่ภาวะโลหิตจางได้
4. มะเร็ง
อันตรายที่ใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งของโรคกระเพาะเรื้อรังคือการพังทลายของเยื่อบุกระเพาะอาหารและทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในเซลล์กระเพาะอาหารที่เรียกว่า metaplasia หรือ dysplasia การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มีความเสี่ยงที่จะก่อให้เกิดมะเร็งหากไม่ได้รับการรักษาทันที
การรักษาโรคกระเพาะเรื้อรัง
แพทย์มักจะสั่งยา Proton Pump Inhibitor เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายของแผลเรื้อรังและเอาชนะพวกเขา แพทย์ต้องทราบประเภทของแผลเรื้อรังและสาเหตุก่อน การรักษาโรคกระเพาะเรื้อรังไม่ได้จำกัดอยู่แค่การรักษาด้วยยาเท่านั้น แต่ยังต้องได้รับการสนับสนุนจากการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตด้วย
1. การบริหารยา
ประเภทของยาที่อาจให้สำหรับผู้ที่เป็นโรคกระเพาะเรื้อรัง ได้แก่
- โดยเฉพาะแผลเรื้อรังที่เกิดจากแบคทีเรียเอช. ไพโลไร.
- ยับยั้งการผลิตกรดและส่งเสริมการฟื้นตัว เช่น ประเภทของยา สารยับยั้งโปรตอนปั๊ม (PPI) เช่น omeprazole หรือ lansoprazole
- ลดการผลิตกรดในกระเพาะอาหาร ตัวบล็อกฮีสตามีน (ตัวบล็อก H-2) เพื่อลดการผลิตกรดในกระเพาะอาหารส่วนเกิน เช่น ซิเมทิดีน รานิทิดีน และฟาโมทิดีน
- กรดในกระเพาะอาหารเป็นกลาง แก้กรดในกระเพาะที่สามารถบรรเทาอาการปวด ได้แก่ ยาลดกรด
2. การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต
เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายจากโรคกระเพาะเรื้อรัง การจัดการความเครียดและการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตที่มีสุขภาพดีจึงเป็นสิ่งจำเป็น เช่น การออกกำลังกายอย่างขยันขันแข็ง การเลิกบุหรี่ และการควบคุมการรับประทานอาหาร
- อาหารที่ควรหลีกเลี่ยง: อาหารที่มีเกลือสูง อาหารที่มีไขมันสูง เนื้อแดงและเนื้อหมัก และแอลกอฮอล์
- อาหารแนะนำ: ผักและผลไม้ อาหารที่มีโปรไบโอติกสูง เช่น โยเกิร์ตและคีเฟอร์ เนื้อสัตว์ที่มีไขมันต่ำ เช่น ไก่และปลา โปรตีนจากพืช และซีเรียลธัญพืชไม่ขัดสี
ปรึกษาแพทย์ทันทีหากมีอาการ เช่น อาเจียนเป็นเลือด อุจจาระเป็นเลือด หายใจหรือกลืนลำบาก เป็นลม เป็นลม สับสน ใจสั่น และปวดท้อง หากคุณยังคงมีคำถามเกี่ยวกับอันตรายของโรคกระเพาะเรื้อรัง อย่าลังเลที่จะถามแพทย์ของคุณเกี่ยวกับแอปพลิเคชันสุขภาพครอบครัว SehatQ ฟรี ดาวน์โหลดบน App Store หรือ Google Play ทันที!